Wie eist, bewijst. Dat wordt vaak als kernregel van het bewijsrecht beschouwd. Maar het bewijsrecht is ingewikkelder dan dat, zoals ook een recente rechtszaak over liefde, jaloezie, stalking en geweld laat zien. Ben jij bijvoorbeeld bekend met de eis dat procespartijen de van belang zijnde feiten volledig en naar waarheid moeten aanvoeren?

Wat is er gebeurd?

Van 2016 tot en met 2020 hebben een man en mevrouw A een liefdesrelatie gehad. Voordat de man een relatie kreeg met mevrouw A, is hij op date geweest met mevrouw B. Sinds zijn relatie met mevrouw A heeft de man geen contact meer met mevrouw B. Dat weerhoudt mevrouw B er echter niet van om langs te komen bij de woning van de man en mevrouw A, veelvuldig te appen en bellen en kaarten, chocolade en bloemen te sturen. Dit gaat zo ver dat de man aangifte doet van stalking, waarvoor mevrouw B wordt veroordeeld tot een voorwaardelijke gevangenisstraf, een contactverbod en een gebiedsverbod.

Op 12 april 2017 bezoekt mevrouw B alsnog de woning van de man en mevrouw A. In de confrontatie die daarna volgt tussen mevrouw B en mevrouw A slaat mevrouw A mevrouw B in paniek op haar wang. Daar laat mevrouw B mevrouw A niet mee wegkomen. Ze doet aangifte van mishandeling en start een procedure bij de rechtbank Limburg. Tot strafrechtelijke vervolging van mevrouw A komt het niet. Zowel de officier van justitie als het Gerechtshof, na een artikel 12 Sv procedure, komen tot de beslissing dat mevrouw B zoveel eigen schuld had aan de klap dat mevrouw A niet vervolgd hoeft te worden. De civiele zaak wordt echter doorgezet.

Standpunt mevrouw B

Mevrouw B voert aan dat er met de klap –mevrouw A heeft bij de politie bekend te hebben geslagen – een onrechtmatige daad is gepleegd. Als onrechtmatige daad worden aangemerkt een inbreuk op een recht en een doen of nalaten in strijd met een wettelijke plicht of met hetgeen volgens ongeschreven recht in het maatschappelijk verkeer betaamt. Iemand slaan maakt een inbreuk op zijn persoonlijke integriteit (een recht) en is in strijd met een wettelijke plicht (art. 300 Wetboek van Strafrecht). Voor de schade die het gevolg is van de onrechtmatige daad, het letsel, verzoekt mevrouw B om een schadevergoeding van € 1.600,00.

Standpunt mevrouw A

Mevrouw A stelt allereerst dat mevrouw B haar vordering niet voldoende heeft bewezen. Als de rechter het wel voldoende bewezen vindt, dan heeft mevrouw B eigen schuld aan haar schade. Schade die het gevolg is van eigen schuld hoeft niet door mevrouw A te worden vergoed (art. 6:101 Burgerlijk Wetboek).

De rechter beslist als volgt

Op grond van artikel 149 Wetboek van Rechtsvordering (Rv) moet een rechter feiten die door de gedaagde partij niet voldoende zijn betwist als vaststaand beschouwen. Mevrouw A heeft niet betwist dat zij mevrouw B heeft geslagen. De rechter moet daar dus op grond van artikel 149 Rv vanuit gaan. Daarmee is het bewijs van een onrechtmatige daad gegeven en komt de schade van mevrouw B in principe voor vergoeding in aanmerking. Maar, de rechter neemt een ander pad.

Op grond van artikel 21 Rv zijn beide procespartijen verplicht de voor de beslissing van de rechter van belang zijnde feiten volledig en naar waarheid aan te voeren. Met de waarheidsplicht wordt beoogd het achterhouden of verkeerd doen voorkomen van belangrijke feiten te voorkomen. De standpunten van beide partijen moeten zo volledig en waarheidsgetrouw gepresenteerd worden, zodat de rechter een juiste, op de feiten passende uitspraak kan doen.

De verplichting uit artikel 21 Rv is mevrouw B niet nagekomen. Mevrouw B heeft namelijk in haar verzoekschrift niet eerlijk en volledig verteld over de stalking en over het feit dat de officier van justitie en het Gerechtshof vonden dat zij eigen schuld had aan de mishandeling. Sterker nog, daar zegt ze bijna niets over. Daarom vind de rechter dat zij haar waarheidsplicht heeft geschonden. Ondanks het feit dat de onrechtmatige daad op grond van artikel 149 Rv voldoende bewezen was, wijst de rechtbank de vordering van mevrouw B volledig af.

Belang van deze uitspraak

Er worden niet veel uitspraken gedaan over artikel 21 Rv, terwijl het belang van volledige en waarheidsgetrouwe standpunten voor een eerlijke rechtspraak van groot belang is. Deze uitspraak laat zien dat zelfs bij relatief kleine rechtszaken het belangrijk is om eerlijk te zijn.

Conclusie

Maar wat zijn dan de voor de beslissing van belang zijnde feiten? Wanneer ben je voldoende volledig en waarheidsgetrouw? Moet je dan al je bewijsstukken overleggen, mag je bewijsstukken niet in een voor jou gunstig daglicht plaatsen? Al die vragen hangen af van jouw specifieke (letselschade)zaak. Wij bij Jeroen Bosch Advocaten voeren regelmatig procedures en zijn op de hoogte van de juridische vereisten van art. 21 Rv. Wil jij voorkomen dat jouw vordering volledig wordt afgewezen, ondanks dat het bewijs voor de onrechtmatige daad aanwezig was? Neem dan contact met ons op. Wij zijn elke dag bereikbaar op 073 212 0027, of stuur een Facebookbericht of e-mailbericht naar info@jba.kijk.com.